مبانی نظری و پیشینه تحقیق اهداف پیشرفت تحصیلی
دسته بندي :
علوم انسانی »
روانشناسی و علوم تربیتی
مبانی نظری و پیشینه تحقیق اهداف پیشرفت تحصیلی
خصوصیات محصول:
منابع فارسی و انگلیسی دارد.
ارجاع و پاورقی استاندارد دارد.
رفرنس دهی استاندارد دارد.
کاملترین در سطح اینترنت، دارای تحقیقات انجام شده در ضمینه تحقیق
گارانتی بازگشت وجه دارد.
فرمت : doc
تعداد صفحات : 44
مبانی نظری و پیشینه تحقیق اهداف پیشرفت تحصیلی
بخشی از متن :
انگیزش:
پژوهشگران همواره از خود می پرسند، که چرا برخی از دانش آموزان در مطالعاتشان سخت کوش تر از دیگران به نظر میرسند؟ چرا برخی از دانش آموزان مطالعات لازم را انجام می دهند، در حالی که برخی دیگر حتی کتاب درسی را هم باز نمیکنند؟ چرا برخی از دانشآموزان راهبردهای سطحی مانند به یاد سپاری طوطی وار را به کار می گیرند؟ جواب این سوالات به پژوهش و مطالعه دوباره انگیزه فراگیران نیاز دارد. مثلا دانش آموزانی که می خواهند ارزش مادی درسی را بفهمند به احتمال زیاد خواندنی های محوله را خواهند خواند، راهبردهای مطالعه پیجیده را به کار خواهند گرفت و هنگام گم گشتکی کمک خواسته و در نتیجه به پیشرفت تحصیلی بیشتری خواهند رسید. دانش روانشناسی در حیطه ی انگیزش و یادگیری بر یافته های پژوهشی نقش مهمی را در فهم رفتار فراگیران و افزایش توانایی های انگیزشی با آنان از گذشته تا به امروز داشته است (بدری گرگری و حسینی اصل، 1389).
انگیزش فرایندی است که باعث میشود که فعالیت هدفمند راهاندازی و نچهداری شود(پنتریچ و شانک، 2002) و از رفتارهایی چون آغازگری تکلیف، پایداری، صرف تلاش و کوشش استنباط میشود. به بیان ساده انگیزش چیزی است که افراد را به پیش رفتن وا میدارد، در حال پیش رفتن نگه میدارد و مقاصد را تعیین میکند و نه تنها برای ترغیب دانشآمزان با فعالیتهای تحصیلی درگیر میکند، بلکه برای میزان یادگیری دانشآموزان از اطلاعات دریافتی نیز مهم است ( اسلاوین، 2006، ترجمه سید محمدی،1389).
چشم اندازهای روانشناختی مختلف انگیزش را از دیدگاهها و به شیوه های متفاوتی بررسی و تبیین می نمایند. رفتارگرایان بر پاداشها و تنبیه های بیرونی به عنوان یک سازهی کلیدی در تعیین انگیزش فراگیران تاکید می کنند، اما انسانگرایان به جای تاکید بر تقویت وتنبیه بیرونی، بر رشد و تواناییهای فردی، احساس شایستگی، خودشکوفایی وآزادی انتخاب تاکید میکنند و شناخت پرایان منشاء انگیزش را افکار و اندیشهها، انتظارات و اهداف میدانند(بیبانگرد،1386).
2-3-2 تاریخچه جهتگیری هدف:
مفهوم جهتگیری هدف در دههی 1980 در نتیجهی تحقیقات کارول دوک و همکارانش با کودکان دبستانی مطرح شد. در این تحقیقات کودکان روی مجموعه ای از تمالیف حل مساله کار میکردند. در مرحله ی اول، این مسایل ساده بودند و کودکان می توانستند آنها را با موفقیت حل نمایند. در مرحله ی دوم، مجموعه مسایل دشوارتری به آنان داده شد. به محض ارایهی این مجموعه از مسایل به دانش آموزان محققان دو الگوی درماندگی توام با رفتار ناسازگارانه را از خود به نمایش گذاشتند. آنها خیلی زود جا زدند و اعتماد به نفس خود را از دست دادند و احساس اضطراب بر آنان چیره شد به گونه ای که دست به راهکارهای تصادفی و غیر خلاقانه زدند. در نتیجه به عنوان افراد شکست خورده علاقه ای به ادامه فعالیت از خود نشان ندادند. از سویی، گروه دیگر از این کودکان، الگوی سازگارانه و منطقی از خود به نمایش گذاشتند. آنها از چالشها لذت می بردند و اطمینان داشتند که می توانند این مسایل راحل کنند و از راهکارهای سازنده و ابتکاری برای حل مسایل استفاده میکردند. دوک با انجام تحقیقات بیشتر متوجه شد که کودکان در مواجه با موفعیتها و فرصتهای یادگیری اهداف متفاوتی در پیش میگیرند. عدهای در پی به نمایش گذاشتن توانایی هایشان خود و کسب داوریهای مطلوب و اجتناب از مورد سرزنش قرار گرفتن از سوی دیگران هستند. این افراد اهداف عملکردی را انتخاب میکنند و هدفشان کسب عملکرد مطلوب است و ممکن است ترس و نگرانی از شکست در تکلیف، آنها را به سمت الگوهای پاسخ دهی نادرست و نامتناسب سوق دهد. برخی دیگر از این کودکان که الگوی پاسخ دهی مناسب داشتند روی هدف یادگیری مطلب، جهت افزایش دامنه ی توانایی و معلومات خود تمرکز داشتند. آنها اشتباهات و موانع پیش روی خود را به عنوان امر عادی فرایند یادگیری قلمداد میکردند. به طور خلاصه، دوک به این نتیجه رسید که کودکان در برخورد با فعالیتها دو هدف عمده را دنبال می کنند که یکی از آنها توسعه و بسط توانایی های خود است. در هنگام مواجه با چالشها، اتخاذ هر کدام از این اهداف تاثیر عمیقی در رفتار و عملکرد باقی میگذارد ( غلامی، 1382).
3-3-2 تعریف جهتگیری هدف
مفهوم هدف، دارای تعاریف گوناگون است. این واژه در زندگی روزمره انسانها کاربرهای فراوانی دارد و از آن در موقعیت ها و شرایط مختلف استفاده می شود. هدف در حقیقت یک موقعیت یا وضعیت بیرونی یا خارج از وجود انسانها است که افراد سعی دارند با تلاش به آن دست پیدا کنند. علیرغم این که سلیقه ها و انگیزه ها انسان را از درون هدایت می کنند، هدفها محرک های خارجی هستند که با تحریک انگیزههای انسانی، افراد را به سمت خود سوق می دهند. هدف، نتیجه یا پایان یک واقعیت است که فرد تلاش هایش را برای رسیدن به آن به کار می گیرد (دفت، 1374).
یکی از مطرح ترین موضوعات در زمینهی انگیزش پیشرفت، نقش هدف های تحصیلی و جهت گیری هدف است. نظریه های هدف گرایی به طور عمده به این دلیل به وجود آمده اند که رفتار پیشرفت را توضیح دهند. این نظریه ها توسط روانشناسان رشد، انگیزش و نربیت جهت تبیین یادگیری و عملکرد محصلین در تکالیف تحصیلی و محیط مدرسه مطرح شده اند. تئوری جهت گیری به طور عمده به بررسی این موضوع می پردازند که چرا افراد هدف خاصی را بر می گزینند، چگونه به هدف مورد نظر نزدیک شده و با تکلیف مرتبط با آن درگیر می شوند. تاکنون مدلهای متفاوتی در زمینه ی جهت گیری هدف، توسط متخصصان حوزه انگیزه پیشرفت مطرح شده است که هر کدام از آنها نام های متفاوتی برای ابعاد جهت گیری هدف در نظر گرفته اند. اما با توجه به متفاوت بودن آنها هسته مفهومی همه ی آنها این است که چه قصد ونیتی برای فعالیت و رفتارهای مرتبط با پیشرفت وجود دارد. از سوء تفاهم های رایج پیرامون جهت گیری هدف یکسان انگاشتن آن با اهداف خاصی است که افراد بر می گزینند. اهداف خاص در واقع مقاصدی هستند که فرد قصد وصول آنها را دارد. اما هدفگرایی تبیین کننده انگیزهای است که ورای رسیدن به آن مقاصد دنبال می شود ( جوکار، 1386).
مبانی نظری و پیشینه تحقیق اهداف پیشرفت تحصیلی
فهرست منابع
منابع فارسی:
ابراهیمی، شهلا. (1387). شیوههای آموزش تفکر انتقادی و خلاق و ترویج آن در رشتههای علوم انسانی، كنگره ملي علوم انسانی.
ابراهیمی، صلاحالدین. (1391). رابطه هوشهای چندگانه و خلاقیت با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دختر و پسر(رشته های علوم انسانی، تجربی و ریاضی). پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
اسلاوین، رابرت. ایی. (1389). روانشناسی تربیتی نظریه و کاربست( ترجمه سید یحیی سید محمدی، چاپ سوم). تهران: نشر دوران.( ترجمه به زبان اصلی، 2006).
افروز، غلامعلی؛ کامکاري، کامبیز. ( 1387 ). هوش و خلاقیت. تهران: موسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران.
افروز، غلامعلی؛ کامکاری، کامبیز. ( 1387 ). هوش و خلاقیت. تهران: موسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران.
آزادفلاح پرویز، دادستان پریرخ، سیستم های مغزی رفتاری- ساختارهای زیستی شخصیت، مجله مدرس شماره14، 1379.
آمابیل،ترزا،ام(1377).شکوفایی خلاقیت کودکان،ترجمه ی حسن قاسم زاده و پروین عظیمی،تهران،انتشارات نوبهار.
بدری گرگری، رحیم و حسینی اصل، فریبا. ( 1389). پیشبینی جهتگیری انگیزش چیرگی: نقش عوامل مربوط به ادراک از ساختار کلاس درس. فصلنامه علمی- پژوهشی روانشنسی دانشگاه تبریز، 17، 15-1.
پنتریچ و شانک (1386). انگیزش در تعلیم و تربیت (ترجمه مهرناز شهرآرای). تهران: انتشارات علم. ( تاریخ انتشار به زبان اصلی 2002).
پیرخائفی، علیرضا؛ معنویپور، داوود و پاشاشریفی، حسن. (1386). مقایسه خلاقیت و هوش دانشجویان رشته های مختلف تحصیلی. فصلنامه اندیشههای تازه در علوم تربیتی، 3، 1، 29-42.
بهپژوه، احمد ؛غلامعلی، افروز؛ سمیه، سادات ساداتی وقوام، ملتفت. (1389). بررسی رابطهی ابعاد جهت گیری هدفی با خلاقیت، مجله مطالعات آموزش یادگیری، دوره دوم، شماره اول.
بیابانگرد، اسماعیل. (1389). روانشناسی تربیتی. روانشناسی آموزش و یادگیری. تهران؛انتشارات رشد.
پیری، حدیقه. (1384). سنجش خلاقیت دانشجویان کارشناسی سه رشته علوم تربیتی، راهنمایی و مشاوره و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی و بررسی نگرش آنان در مورد تأثیر دوره تحصیل دانشگاهی بر رشد خلاقیتشان. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی تهران.
تصدیقی، فروغ. (1384). بررسی موانع و مشکلات پرورش خلاقیت در دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان شهرضا در سال تحصیلی 84-1383. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی تهران .
تورنس، ئی پال. خلاقیت. ترجمه حسن قاسم زاده ( 1375 ). تهران: دنیا نو.
جعفریان یسار، حمید. (1379). پرورش خلاقیت، ماهنامه رشد معلم، 19، 6 و 7، 48-51.
جوکار، بهرام و دلاورپور، محمدآقا. (1386). رابطه ی تعلل ورزی آموزشی با اهداف پیشرفت. اندیشههای نوین تربیتی. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهرا. دوره سوم. شماره 3 و 4. 61 – 80.
جوکار، بهرام. (1386). رابطه هدفگرایی و پیشرفت با میزان شادی در دانشجویان، فصلنامه روانشناسی دانشگاه تبریز، شماره 5، سال دوم.
حسینی، افضل السادات.(1385). بررسی تأثیر برنامهی آموزش خلاقیت معلمان بر خلاقیت، پیشرفت تحصیلی و خودپنداره ی دانشآموزان. فصلنامهی نوآوریهای آموزشی، 6، 23، 147-168.
حسینی، افضلالسادات. (1376). تحلیل ماهیت خلاقیت و شیوه های پرورش آن. رساله دکترا، دانشگاه تربیت مدرس تهران.
حسینی، افضلالسادات. (1378). شیوههای پرورش خلاقیت در مدرسه. ماهنامه رشد معلم، شماره 4.
خانزاده، علی. (1358). پرورش خلاقيت در كودكان. مجله پيوند، 57.
دفت، ریچارد ال. (1374). تئوری سازمان و طراحی ساختار(ترجمه علی پارسیان و محمد اعرابی). تهران: بازرگانی.
ذکریایی، منیژه؛ سیف نراقی، مریم؛ شریعتمداری، علی و نادری، عزت اله. (1387). بررسی اثر اجراي برنامه درسی با بهرهگیری از قصهگویی و نمایش خلاق بر خلاقیت و یادگیري دانشآموزان دختر پایه چهارم مقطع ابتدایی منطقه 5 شهر تهران. پژوهشنامه تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد، 16، 19-52.
رهنما، اکبر و عبدالملکی، جمال. (1388). بررسی رابطه هوش هیجانی و خلاقیت با پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه شاهد. اندیشههای نوین تربیتی، 5، 2، 55-78.
زارعی، محمدقاسم. (1380). بررسی رابطه عزتنفس و خلاقیت در بین دانش آموزان مقطع متوسطه مدارس استعدادهای درخشان و عادی شهر اصفهان. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
ساختمانیان، صمد. (1374). بررسی و مقایسه روش آموزش ویژه و عادی در شکوفایی خلاقیت دانش آموزان پسر کلاسهای سوم ابتدایی مدارس غیرانتفاعی شهرستان شیراز. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
سیدعامری، میرمحسن. (1380). بررسی تأثیر بازیهای پرورشی در میزان رشد خلاقیت دانش آموزان دوره ابتدایی آذربایجان غربی در سال تحصیلی 77. فصلنامه المپیک، 9، 1 و 2، 74-84.
سیف، علی اکبر.(1390). روانشناسی پرورشی. تهران: دوران.
شمسی، معصومه. (1388). بررسی رابطه بین ویژگیهای شخصیتی، خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع پیش دانشگاهی شهر تهران. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه الزهرا (س) تهران.
شولتز، دوان و شولتز، سیدنی الن. (1387). نظریه های شخصیت (ویرایش هشتم). ( ترجمه یحیی سید محمدی). تهران: نشر ویرایش.
صمد آقایی ، جلیل ، (1385) ، خلاقیت جوهره ی کارآفرینی ، انتشارات دانشگاه تهران ، چاپ دوم
صمدآقایی، جلیل.(1383). خلاقیت جوهرهی کارآفرینی. انتشارات دانشگاه تهران، مرکز کارآفرینی.
ضرابی، اصلان (1374). رویکردی متفاوت به رواپزشکی : دیدگاه پروفسور گری. مجله اندیشه و رفتار. سال دوم . شماره 1و2.
طالع، بهناز. (1379). بررسی تأثیر برنامههای آموزشی بر پرورش خلاقیت دانش آموزان. مجله تکنولوژی آموزشی، 10، 4، 23-32.
عصاره، علیرضا. (1377). یادگیری و خلاقیت. نشریه پیوند( انجمن و اولیاء و مربیان ایران)، 12.
فیض بخش، علیرضا. (1381). درباره خلاقیت. تهران، انتشارات باران.
قدیمی، سمیه.(1388). بررسی و مقایسه رابطه بین شیوه های فرزندپروری و خلاقیت در دانش آموزان دختر سال سوم دبیرستان یا هنرستان. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی.
قربانی، حمید. (1390). بررسی رابطه بین سبک های تفکر با خلاقیت و پیشرفت تحصیلی. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
قلیپور، عباس. (1381). روشهای پرورش خلاقیت. فصلنامه رشد و تکنولوژی آموزشی، 18، 116-142.
کفایت، محمد.(1374). بررسی ارتباط شیوهها و نگرشهای فرزندپروری با خلاقیت و رابطه متغیر اخیر باهوش و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان سال اول دبیرستانهای پسرانه اهواز، پایان نامه کارشناسی ارشد، پژوهشگاه علوم و فناوری ایران.
گلیدیزج، اسفندیار. (1384). بررسی رابطه بین راهبردهای یادگیری و خلاقیت در بین دانش آموزان دوم متوسطه شهرستان می نودشت، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
گودرزي، نادر. (1387) ، بررسی رابطه خلاقیت مدیران و جو سازمانی در دانشگاه فردوسی مشهد ،پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشکده علوم تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد .
مقامی، حمیدرضا. (1383). تأثیر روش آموزش مسئله محور بر افزایش خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر پایه سوم شهرستان دلیجان. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
مهدیزاده، عفتالسادات. (1388). تأثیر پرورش خلاقیت ریاضی، باورهای انگیزشی (خودکارآمدی و سودمندی ادراکشده ریاضی)، درگیری شناختی و پایداری تحصیلی در درس ریاضی دانش آموزان دختر پایه سوم راهنمایی شهر مشهد در سال تحصیلی1387-1388 پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
میهنی، فراهانی، محسن ؛ پیداد، فاطمه. ( 1389 ). مهارت هاي زندگی. تهران: شباهنگ.
نکویی، بیوک. (1377). بررسی رابطه خلاقیت، باورهای انگیزشی، راهبردهای یادگیری خود نظم بخش و پیشرفت تحصیلی در گروه های آموزشی ریاضی و فیزیک، علوم تجربی، علوم انسانی، فنی و حرفهای و کار و دانش در دانش آموزان سال سوم نظام جدید تهران. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
نورعلی، همت. (1385). ارتباط بین خلاقیت و راهبردهای یادگیری خودنظم بخش در دانشجویان. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
منابع خارجی
مبانی نظری و پیشینه تحقیق اهداف پیشرفت تحصیلی
Andrew J. Elliot and Todd M(2002). Approach–Avoidance Motivation in Personality: Approach and Avoidance Temperaments and Goals, Copyright by the American Psychological Association, Inc 0022-3514.
Benjamin R. Walker, Chris J. Jackson(2013). How the Five Factor Model and revised Reinforcement Sensitivity Theory predict divergent thinking. School of Management, Australian School of Business, University of New South Wales, Sydney, NSW 2052, Australia
corr,perkins(2006) A, M. (2006). The role of theory in the Psychophysiology of personality: From IVAN PAVLOW to Jeffrey Gray. International Journal of Psychophysiology.
Cooper, Gomez, Buck. (2008). The relationships between the BIS and BAS, and responses to anger.journal of personality andIndividual Difference.
Corr, P. J. (2002). J. A. Gray’s reinforcement sensitivity theory: Tests of the joint subsystems hypothesis of anxiety and impulsivity. Journal of Personality and Individual Differences
Darnon, C., Harackiewicz, J. M., Butera, F., Mugny, G., & Quiamzade, A. (2007). Performance-approach and performance- avoidance goals: when uncertainty makes a difference. Journal of Society for Personality and Social Psychology, 33(6): 813-827
De Pascalis, V., Varriale, V., & D’Antuono, L. (2010). Event-related components of the punishment and reward sensitivity. Clinical Neurophysiology 121, 60–76
Elliot, A. J, & McGregor, H. A. (2001). Achiveement goal framework. Jornal of Personality and Social Psychology, 80, 501- 519.
Fawles, D,(1987). Application of a behavioral theory motivation to the concept ofanxiety hmpulsivity. Journal of research in personality, pp. 471- 435.
Ford, M. & Nicholls, C. W. (1991). Using assessment to identify motivational patterns and faciliate behavioral and achievement. In M. L. Maehr & P. R. Pintrich (Eds). Advances in motivation ( vol. 7. P.p 51- 84). Greenwich. Ct: JAI perss.
Getzels, J. W. & Jackson, P. J. (1962). Creativity and Intelligence: Explorations with Gifted Students. New York: John Wiley and Sons, Inc.
Gray& McNaughton,. (2000). The Neuropsychology of anxiety: an enquiry into the functions of the septo-hippocampal system. Oxford: Oxford University PRESS.
Heng (2011). “Infusing Creativity into Eastern Classrooms: Evaluation from Student Perspectivee.
James L. Adams. (1986). Conceptual Blockbusting: A Guide To Better Ideas (3rd ed.). Reading, Massachusetts: Addison-Wesley.
Kaplan, A. Maher, M.L. (2007). The contributions an prospects of goal orientation theory. Educational Psycology Riview, 19, 144- 189.
Meece, J. Blumenfeld, P. & Hoyle, .R. (1988). Student goal orientation and cognhtive engagement in classroom activities. Journal of educational psychology, 80, 514- 523.
Nicholls. J. G. (1984). Conception of ability and achievement motivation.N R. Ames and c. Ames (Eds). Research on motivation in education: vol. 1. Student motivation (p. p. 39- 73): New York. Academic press.
Pinterich, P. R. (2000). Multiple pathways: the role of goal orientation in learning and achievement. Journal of educational psychology, 82, 33- 48.
Pinterich, P.R,& Schunk, D. H. (2002). Motivation in education, theory, resrarch, and application, Merrill prentice halle.
Renzulli, J. S. (1973). new direction in creativity. New York: Harper Row.
Soriano, D. A. (2014). Maria Helena Novaes – creative person, creative life. Gifted Education International, 30, 2, 99–105
Van Yperen, N.W., Elliot, A. J., & Anseel, F. (2009). The influence of masteryavoidance goals on performance improvement. European Journal of Social Psychology. 39, 932-943